N
nane
Ziyaretçi
YÜKÜMLÜNÜN MUHASEBECİSİNİN BÜROSUNDA YAPILAN ARAMADA 1999 YILINA AİT DEFTERLERİNİN BOŞ OLDUĞUNUN TESPİTİ ÜZERİNE BİLGİSAYAR KAYITLARI DİKKATE ALINMAKSIZIN KATMA DEĞER VERGİSİ İNDİRİMLERİNİN REDDİ SURETİYLE RE'SEN TARH EDİLEN VERGİ ZİYAI CEZALI KATMA DEĞER VERGİSİNİN TERKİNİ İSTEMİ HK.
Temyiz İsteminde Bulunan: ... Mal Müdürlüğü -
Karşı Taraf : ?
Vekili : Av. ?
İstemin Özeti : Yükümlünün muhasebecisinin bürosunda yapılan aramada 1999 yılına ait defterlerinin boş olduğunun tespiti üzerine katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin terkini istemiyle açılan davayı; olayda yükümlünün işlemlerinin muhasebecisi tarafından bilgisayar kayıtlarına geçirildiği ve bilgisayar kayıtlarının her an incelenebilme olanağı bulunduğundan bahisle gelir ve gider belgeleri ile bu kayıtlar karşılaştırılmadan ve belgelerde yer alan katma değer vergisi miktarının doğru gösterilmediği yolunda yapılmış bir tespit ve bu tespite dayanılarak herhangi bir matrah farkı bulunmadan katma değer vergisi indirimleri reddedilmek suretiyle yapılan cezalı tarhiyatta yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle kabul eden Balıkesir Vergi Mahkemesinin 6.12.2004 tarih ve E:2004/435, K:2004/367 sayılı kararının; bilgisayar kayıtlarının defter ve belgelere kayıt yapılmadığı sürece dikkate alınamayacağı, bu konuda Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunun kararları bulunduğu, cezalı tarhiyatın yerinde olduğu iddialarıyla bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Savcısı Yakup Kaya'nın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi Gülsüm Nalan Hatipağaoğlu'nun Düşüncesi: İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan Vergi Mahkemesi kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar, sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına 11.10.2005 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.
A Z L I K OYU
Uyuşmazlık konusu olayda yükümlünün muhasebecisinin bürosunda yapılan aramada ele geçirilen defter ve belgeler arasında yükümlüye ait olanların incelenmesi neticesinde kanuni defterlerin işlenmediğinin ve boş olduğunun tespiti üzerine katma değer vergisi indirimleri kabul edilmemek suretiyle cezalı tarhiyatın yapıldığı ve Vergi Mahkemesince yükümlünün işlemlerinin muhasebecisi tarafından bilgisayar kayıtlarına geçirildiği ve bilgisayar kayıtlarının her an incelenebilme olanağı bulunduğundan bahisle gelir ve gider belgeleri ile bu kayıtlar karşılaştırılmadan ve belgelerde yer alan katma değer vergisi miktarının doğru gösterilmediği yolunda yapılmış bir tespit ve bu tespite dayanılarak hesaplanan herhangi bir matrah farkı bulunmadan katma değer vergisi indirimleri reddedilmek suretiyle yapılan cezalı tarhiyatta yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş ise de; gerek 30.12.2001 tarih ve 4731 sayılı Kanunun 4. maddesinin (E) fıkrası ile değiştirilen 213 sayılı Kanunun mükerrer 242. maddesinde düzenlenen "Elektronik ortamdaki kayıtlar ve elektronik cihazla belge düzenleme" hükmünün uyuşmazlığa konu olan dönemde yürürlükte olmaması ve gerekse 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun katma değer vergisi indiriminden yararlanabilmek için indirimlerin kanuni defterlere kaydedilmek şartıyla belgelendirilmesi zorunluluğunu düzenleyen 34. maddesi gözönüne alındığında 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 20. maddesi hükmü uyarınca re'sen araştırma ilkesi doğrultusunca Mahkemece, uyuşmazlık konusu döneme ilişkin bilgisayar kayıtları ile defter ve belgelerin birbiri ile uyumlu olup olmadığının tespiti bakımından gerekirse bilirkişi incelemesi yaptırılmak suretiyle bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği görüşüyle çoğunluk kararına katılmıyoruz
