Tamer Başkan
Tanınmış Üye
9. Hukuk Dairesi 2005/35871 E., 2005/38686 K.
İŞE İADE
4857 S. İŞ KANUNU [ Madde 20 ]
4857 S. İŞ KANUNU [ Madde 25 ]
"İçtihat Metni"
Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı işçi, iş sözleşmesinin devamsızlık nedeniyle feshedildiğini, oysa feshi gerektirecek nitelikte bir devamsızlığının bulunmadığını, iş sözleşmesinin geçerli neden olmadan işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücretinin belirlenmesini istemiştir.
Davalı işveren, davacının 20.06.2005, 23.06.2005 ve 25.06.2005 tarihleri arasında izinsiz ve mazeretsiz olarak işe gelmemesi nedeniyle İK.nun 25/II-g maddesi uyarınca iş sözleşmesinin feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece davacının 20.06.2005 tarihinde raporlu olduğu, davalı işverence devamsızlık ile ilgili durumun gereği gibi araştırılmadan ve davacının savunması dahi alınmaksızın iş sözleşmesinin feshinin geçerli nedene dayanmadığı gerekçesiyle davacının işe iade isteğinin kabulüne karar verilmiştir.
Davacının 20.06.2005, 23.06.2005 ve 25.06.2005 tarihleri arasında izinsiz ve mazeretsiz olarak işe gelmemesi nedeniyle davalı işverence iş sözleşmesi 4857 sayılı iş Kanunun 25/ll-g maddesi uyarınca feshedilmiştir. Davacı sadece 20.06.2005 günü için sağlık raporu ibraz etmiş, devamsızlık yaptığı diğer günler için haklı bir mazeretinin olduğunu ispat edememiştir. Daha önceleri de devarnsızlık yaptığı ve bu nedenle uyarıldığı dosya içeriğinden anlaşılan davacının, 23.06.2005 ve 25.06.2005 günlerinde izinsiz ve haklı bir mazerete dayanmayan devamsızlığı 4857 sayılı İş Kanunun 25/ll-g maddesi anlamında haklı fesih nedeni olamazsa da, işin yürütümünü bozan bu davranışının fesih için geçerli neden olduğu açıktır. Bu nedenle, davacının işe iade isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kabulü hatalıdır.
Belirtilen nedenlerle, yerel mahkeme kararının 4857 sayılı İş Kanunun 20/3. maddesi uyarınca bozularak ortadan kaldırılması ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulması gerekmiştir.
Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle,
1-) Adana İkinci İş Mahkemesinin 31.10.2005 gün ve 1357-1148 sayılı kararının (BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA),
2-) Davanın (REDDİNE),
3-) Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
4-) Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı (20.00) YTL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5-) Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 400 YTL ücreti vekâletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-) Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, kesin olarak 05.12.2005 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
İŞE İADE
4857 S. İŞ KANUNU [ Madde 20 ]
4857 S. İŞ KANUNU [ Madde 25 ]
"İçtihat Metni"
Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı işçi, iş sözleşmesinin devamsızlık nedeniyle feshedildiğini, oysa feshi gerektirecek nitelikte bir devamsızlığının bulunmadığını, iş sözleşmesinin geçerli neden olmadan işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücretinin belirlenmesini istemiştir.
Davalı işveren, davacının 20.06.2005, 23.06.2005 ve 25.06.2005 tarihleri arasında izinsiz ve mazeretsiz olarak işe gelmemesi nedeniyle İK.nun 25/II-g maddesi uyarınca iş sözleşmesinin feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece davacının 20.06.2005 tarihinde raporlu olduğu, davalı işverence devamsızlık ile ilgili durumun gereği gibi araştırılmadan ve davacının savunması dahi alınmaksızın iş sözleşmesinin feshinin geçerli nedene dayanmadığı gerekçesiyle davacının işe iade isteğinin kabulüne karar verilmiştir.
Davacının 20.06.2005, 23.06.2005 ve 25.06.2005 tarihleri arasında izinsiz ve mazeretsiz olarak işe gelmemesi nedeniyle davalı işverence iş sözleşmesi 4857 sayılı iş Kanunun 25/ll-g maddesi uyarınca feshedilmiştir. Davacı sadece 20.06.2005 günü için sağlık raporu ibraz etmiş, devamsızlık yaptığı diğer günler için haklı bir mazeretinin olduğunu ispat edememiştir. Daha önceleri de devarnsızlık yaptığı ve bu nedenle uyarıldığı dosya içeriğinden anlaşılan davacının, 23.06.2005 ve 25.06.2005 günlerinde izinsiz ve haklı bir mazerete dayanmayan devamsızlığı 4857 sayılı İş Kanunun 25/ll-g maddesi anlamında haklı fesih nedeni olamazsa da, işin yürütümünü bozan bu davranışının fesih için geçerli neden olduğu açıktır. Bu nedenle, davacının işe iade isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kabulü hatalıdır.
Belirtilen nedenlerle, yerel mahkeme kararının 4857 sayılı İş Kanunun 20/3. maddesi uyarınca bozularak ortadan kaldırılması ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulması gerekmiştir.
Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle,
1-) Adana İkinci İş Mahkemesinin 31.10.2005 gün ve 1357-1148 sayılı kararının (BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA),
2-) Davanın (REDDİNE),
3-) Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
4-) Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı (20.00) YTL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5-) Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 400 YTL ücreti vekâletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-) Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, kesin olarak 05.12.2005 tarihinde oybirliği ile karar verildi.