> > >
> > > >İstanbul'da yazın yaşamak zorunda kalan, sabah işe gitmek, akşam eve
> > >dönmek
> > > >zorunda olan, hayallerine teğet bile geçemeyecek bir işte çalışmak
> > >zorunda
> > > >kalan biri misin? Ben öyleyim. Hayatımın bu devresinde yine
>kayboldum.
> > > >Hayatımın bazı devrelerinde nereye gittiğimi bildiğimi sanıyordum ama
> > >şimdi
> > > >kayboldum. Sabah işe gelip hep yaptığım ve durmadan yapacağım ve
> > >yapmaktan
> > > >kendimi alamayacağım işleri yapıyorum. Yaptığım işlerin artık bir
>manası
> > > >yok. Dosyaları var. Faturaları var. Manaları yok. İstifa etmenin bir
> > >manası
> > > >var , çalışmanın bir manası yok..
> > > >
> > > >İstanbul yazın da güzel bir şehir, haksızlık edilemeyecek kadar
>güzel..
> > >Caz
> > > >festivali var , açık havada oturup ,sahnedeki insanın sesine kendini
> > > >bırakmalısın, o zaman çok güzel. Ya da akşamları bahçene masa kurup
> > > >,komşularla oturmalı rakıları tokuşturmalısın, gayet güzel.. Ya da
>açık
> > > >havada sinemaya gitmelisin eskiden olduğu gibi sırtına hırkanı
>almalısın
> > >ve
> > > >şıpıdık terlikler giymelisin. İstanbul'a tatile gelmelisin, o zaman
>ne
> > > >kadar güzel..
> > > >
> > > >Ama İstanbul'da tatilde değiliz. Çalışmalıyız, bu şehir paranın
>peşinde
> > > >koşanların şehri.. Sabah her tarafı kazılmış yollardan toz toprak
>içinde
> > > >ofislerimize varmalıyız. Bütün gün çalışmalıyız, belimiz ağrımalı
> > > >,yetmemeli, mesaiye kalmalıyız. Ayın elemanı olmalıyız. Madalyonları
> > >havada
> > > >kapmalıyız..
> > > >
> > > >Sakın benim kadar naiv olmayın siz. İki kere canının istediğini
>yaparsan,
> > > >beş kere burnundan gelecektir.. Bir kere mutlu olursan bu ofis o
>mutluluk
> > > >noktanı bulup üzerine dinamit koyacaktır. Sen kendin ettin kendin
>buldun,
> > > >sabah yine kahvaltı bile etmeden , her yeri kazılı yollardan hoplaya
> > > >zıplaya buraya geleceksin. Sakın delirme , delirirsen işe yaramaz
> > >olursun.
> > > >Delirirsen belki kaçar gidersin, alışveriş yapmaz, sabah akşam
>faturaları
> > > >nasıl öderim diye düşünmezsin. Delirirsen sana ehliyet vermezler ,
>komik
> > > >bir bisiklete binmek zorunda kalırsın. Sana gülen çocukların ilerde
> > >büyüyüp
> > > >boyunlarına geçecek kravatları gördüğünde onlara acır gülümsersin.
>Sakın
> > > >delirme.. Akıl sağlığını koru, akıl sağlığını koru ki ona biz
>hükmedelim.
> > > >Her sağlıklı bünye bir ofiste kurumalıdır, haftasonu biraz kendine
>gelir
> > > >gibi olsa bile sakın korkmayın, pazartesi yine kurur..
> > > >
> > > >Ben sanırım herkesin o nostaljik, budala, hayalci dediği tipte bir
> > > >insanmışım. Sen kazık kadar ol kendini bileme.. O da ayrı bir hazin
>öykü.
> > > >Hayal hatası yapmışım. Hayal hatası yapmak kadar kötüsü yoktur. Şimdi
> > > >hayatımdan error (!) sinyalleri gelirken , asıl istedğimin annemim
> > > >gençliğindekine yakın bir hayat olduğunu farkediyorum. İnsanların
> > >kalabalık
> > > >yaşadığı, kimsenin yalnız kalmadığı, insanların yazın lakerda yapıp,
> > > >bahçelerde dut yediği. Hani Çemberimde Gül Oya dizisindeki gibi..
>Böyle
> > > >kariyer yapmak, toz toprak içinde araba kullanmak, sabahtan akşama
>kadar
> > > >bir sandalyede ekrana bakmak,insanlarla kavga etmek, stresten kendini
> > > >unutmak, akşam eve geldiğimde yorgunluktan bayılmak istemiyorum. Ben
>bir
> > > >hayal hatası yaptım. Düzeltmeye çalışıyorum.
> > > >
> > > >Ben aslında uzak bir şehirde bir fırında ekmek yapmak, bisiklete
>binmek
> > >ve
> > > >serserilik yapmak istiyordum...
