Niye Şiir Olmasın!!!

  • Konbuyu başlatan Konbuyu başlatan heerdeem
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi
Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

Seninde gözlerin ıslanır bir gün
Hele bir ümidin kırılsın da gör
Ne yaşama arzun ne aşkın kalır
Kurduğun hayaller yıkılsın da gör

Dumansız bir yangın başlar o anda
Amansız bir deprem kopar o anda
Yıkılır kalırsın bir dağ olsan da
Hele bir sevdiğin terketsin de gör

Bu koca dünyayı yakasın gelir
Eski resimleri yırtasın gelir
Bütün aynaları kırasın gelir
Sırtına bir hançer vurulsun da gör


Ahmet Selçuk İlkan
 
Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

O en katı yüreklere,
Adını yazsam; yumuşar,
Rüzgarın uğultusuna,
Seni anlatsam, susar...

Şu ağlayan çocuklara,
Ana sütü saflığını,
Aç ve yorgun yolculara,
Sun tokluğu, dindir yorgunluğu...

O gül kokulu; şuh güzelliğini,
Her bayatlığa bir tazeliğini,
Hele ki; emsalsiz sevecenliğini,
Anlatsam da, çözsem çözülmezliği...

B Tunca
 
Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

Emek verdim bir gün daha senin için,
Toprağıma işledim her bir ayrıntını..

Saçlarının kokusu çiçek açtı yüreğimde,
Gözlerinin parıltısını besledi güneş

ve Sen ilk filizlerini verdin,
Hoşgeldin..
 
Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

Kaçan otobüse son anda
Koşarak yetişmek gibi bir şey
Sana aşık olmak.
Nefes nefese
Durduğu için şoföre minnettar
Büyük bir zafer kazanmışçasına mağrur
Yolcularla göz göze gelince mahçup
Ve tam zamanında binmekle
Olamayacak kadar mesut.

Ebru Cündübeyoğlu
 
Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

Uzun teneffüste
Gri okul bahçesindeki
Siyah beyaz koşuşturmanın
Tam ortasındayım
Ve sen aşılı kolumsun.

Ebru Cündübeyoğlu
 
Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

Sahipsiz gönlümü almak istemezmisin.
Hissetmek istemez misin sevgimi
Yazmışım seni her parçama
Aldığım her nefeste
Kokladığım her çiçekte
Bütün hayalimde sen varsın
Sanki her zaman benimlesin
Ne olur hep yanımda olsan
Sevginden birazcık tatsam
Rüzgar getiriyordu kokunu bana
Kuşlardan alıyordum haberini
Uzak kalma benden
Diz çökmüş bekliyorum seni
Zamanın içinde kaybolmuş gibisin sanki
Yıldızlara sordum, ağaçlara sordum
Taşlara sordum ve kuşlara sordum
Dediler ki o gelmez sana
Sormaz olaydım.
Bütün umutlarım yıkıldı bir anda
Gecelerin karanlığında kayboldum.
Artık aydınlatmıyordu yıldızlar yolumu
Bulamıyordum kaybettiğim umutlarımı
Sevginle büyüttüğüm çiçekler
Soldular birer birer.
Susamışlardı onlar da sana
En az benim susadığım kadar.

A Yıldız
 
Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

Nesi zor bilmiyorum ama...
Zor işte...
Bunu sana söylemek zor...
Bunu içimde saklamak zor...
Bu acı mı? sevgi mi?....
Bilinmez duyguyla yaşamak zor...
Sana söyleyememeyi benimsemek zor...
Unutmaya çalışsanda unutamamak zor...
Mutlu olmak zor...
Mutlu olsanda içinde ki burukluğu hissedip
Bastırmak zor...
Göğsünü gere gere onun hakkında konuşmak zor..
Sensizlik zor...
Zor...
S UYGUR
_________________________________________________
Erem dedim, eremedim hakikatın sırrına
Hakikat sırrına ermek, her haliyle zor imiş;
Yandım nice yıllar yılı, bunca aşkın harrına
Aşk harrına yanabilmek, aşksızlara zor imiş.

Yaşadığım hayal gibi, ben onu gerçek sandım.
Yenildim ihtirasıma, yedim yedim doymadım.
Doğru da yanlışda aynı, pişince ona vardım.
Hamdan olgunluğa varmak, her halinde zor imiş.

Atmosfer rengini alır, görünen deniz rengi.
Hiçbir şey olamaz imiş, başka bir şeyin dengi.
Sonsuza kadar değildir, kainatın ahengi.
Hep aynı konumda kalmak, her durumda zor imiş.

Değişimi içeriyor, evrensellik yasası.
Doğanın kendi yasası, kendisinin ustası
Bilimsellik Süleyman'ın her zaman da kıstası.
Varlığın özünü bilmek, her durumda zor imiş.

S ZAMAN
 
Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

Ayrılıyorum mutlu, huzurlu limanımdan
Hiç istemeye istemeye
Sensin o liman, bende dümensiz bir yelkenliyim
Çözdün halatlarımı saldın engin denize
İstesemde duramam kalmadı sana bağım
Kopardın attın köprüleri
Nereye savurursa rüzgar beni oradayım artık
Nerede akşam orada sabah anlacağın
Belki sevgi ikmali yapmaya
Uğrarım değersiz süslü limanlara
Belki kaybolurum
Sensizlik lodosu savurur depresyonlara
Reva mı bana yaptığın
Hiç kıskanmaz mısın
Hiç özlemezmisin
Yanaşırmı başkaları sana yaz sıcaklarında
Bağlarmısın onlarıda benim gibi
Issız sakin dalgakıranına
Salarmısın denize sonra, unuturmusun
Tıpkı benim gibi..................

B Acay
 
Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

sen gidiyorsun ya işine yetişmek için
saçlarını, gözlerini, ellerini
neyin varsa toplayıp gidiyorsun ya
her seferinde bir şey unutuyorsun sıcak
termometrede yükselen çizgi
kimbilir nerelerde soğuyorsun

senin gözbebeklerin var ya kadın kadın gülen
insan insan bakan gözbebeklerin
beni tutsa tutsa gözlerin tutar ayakta
beni yıksa yıksa gözlerin yerle bir eder

ne gelirse onlardan gelir bana
çalışma gücü yaşama direnci
mutluluk gibi kazanılması zor
mutluluk gibi yitirilmesi kolay

bir açarsın ki mutluyum
bir kaparsın ki herşey elimden gitmiş

RIFAT ILGAZ
 
Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

Kanatlar


[size=10pt][size=10pt]Yaşamaktan mı yorgunum bilmem,
Seni günlerce beklemekten mi?
Yine yoldan geyik geyik sekişin
Gün sönerken mi, ay batarken mi
Söyle: Memnun musun uzaklarda;
Yuvan aydın, gönülcüğün şen mi?
Yine kalsın mı, dizlerimde başın;
Yine koynumda can çekişsen mi
Kim sorar, ey hayat, kim düşünür,
Ki vakit geç mi, yoksa erken mi?
Söyle: Memnun musun uzaklarda;
Yuvan aydın, gönülcüğün şen mi?
Gökte katlar bizimdi.. bilmezdik,
Bu hafiflik kanad mı, yelken mi;
Anlamaz, anlamazdık, Allah?ım,
Böyle yekpare, can mıyız, ten mi?
Söyle: Memnun musun uzaklarda;
Yuvan aydın, gönülcüğün şen mi?
Bilemem: Gizli gizli gel! dediğin
Başka bir aşina mıdır, ben mi;
Kadehinden mi sarhoşum hala,
Kadehlerinden mi?
Söyle: Memnun musun uzaklarda;
Yuvan aydın, gönülcüğün şen mi
[/size]?[/size]

Arif Nihat Asya
 
Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

Kırık kalemimin gözyaşlarıyla ıslandı yalnızlık şatomun duvarları.
Kanayan yüreğimin kan kırmızısı ateşini giyerken yitik düşlerimin silueti;
Kanadı kırılmış bir kuşun resmini çizdi aşk aynasına ruhum.
Sensizliğin dayanılmaz karanlığında müebbet aşka mahkûm olmuş çilekeş kalbim
Sevda şarkılarının notalarını hücresinin duvarına yazdı, kanayan parmaklarıyla.
Feryadı yükselirken mutsuzluktan şikâyet eden bestekâr gönlümün,
Umut sokağında yankılandı seni çağıran türkülerimin hazin nağmeleri.
Yediği kurşunlardan paramparça olurken düşler atölyemin pencereleri,
Kırık camları süpüren bir çöpçünün ezikliğindeki çocukluğum
Saklambaç oynadı sonsuza dek prens ve prenses kahramanlarıyla.
Zamanın ırak yalnızlığındaki ruhlar bulvarındayım.
Hasret türküleri besteleyen kalbimin çığlıkları yankılanıyor çıkmaz sokakların kuytuluklarında.
Evrenin beyaz karanlığında derin uykuya dalmış ırak umutlar ülkesindeyim.
Ücra düşlerim fethedilmeyi bekliyor.
Hasret cehenneminde yanan şarap kızıllığındaki tutkularım,
Gözyaşları denizinde boğulmakta durmaksızın.
Hani insan gecenin bir yarısı ağlayarak uyanır ya, sevgiye susayarak!
Bir şeylerin eksikliğini hisseder ya benliğinin en gizli köşelerinde.
İşte ben öyle gecelerin tutsağıyım.
Sensiz geçen günlerin anlamsızlığını duyumsuyorum, tüm benliğimle.
Cennet gözlerindeki sevda ışıltısının hiç sönmemesi
Azat etme mutluluğunu tatmak
Uzakları yakın etmek senin elinde
Uzakları yakın et, gel artık!
 
Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

Sergerdan oldum gezerim
Hem okuyup hem yazarım
Leyl ü nehar intizarım
Şen değil gönlüm şen değil

Ben cismimi yaktım nara
Gönlüm uğradı efkara
Tecellim yok bahtım kara
Şen değil gönlüm şen değil

Mücrimi?yem didem yaşı
Gamdan ayrılmadı başı
Adülerden yedi taşı
Şen değil gönlüm şen değil
 
Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

Ordasın biliyorum,
Bensiz bir hayatın içinde
Başka birileriyle
Görüyorum seni gönül penceremden
Yüreğimin ayrı bir köşesinde
Biliyorum ordasın beni düşünmeden
Bir o odada bir diğerinde gezmektesin
Aklına bile gelmiyorum senin
Farkındayım sende esen başka yellerin.
Ne bir şarkının hatırı kaldı şimdi
Ne de beni hatırlatacak bir nesne yok
Bir sevda esintisi bile olmuyor içinde
Yüreğin kapalı ama ordasın biliyorum
İçindeki tek korkun benim artık
Karşına çıkmamam için duacısın
Beni anmamak için bakmıyorsun
Bir ışık aramıyorsun beni anımsatacak
Rüyana girmeyeyim diye uyumuyorsun bile
Benim için kaldırmıyorsun artık ellerini
Dualar etmiyorsun biliyorum
Biliyorum ordasın yine
Benli bensiz tüm vakitlerde.
 
Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

Bu son veda, son sözlerim sana
Son kez söylüyorum sevdiğimi
Son adımlarım bu yollarda
?seni seviyorum? yazısını
Bir daha duymayacaksın
Sana ağlayışımı
Ve okuyacağın son şiirim bu
İçinde veda sözcükleri
Başlığında vedadın sesi
Avuçlarındaki şiirde hepsi?
_________________________________________________
Bu sana yazdığım son şiirim
Bu şiirde kapattım tüm yaprakları
Bu şiirde unuttum ben yaşantımı
Bu şiirde kaybettim bütün sevdamı

Unutmam, unutamam, hasretimsin
Ömrümdeki aşkım, sevdam, gurbetimsin

Bu sana yazdığım son şiirim
Bu şiirde vazgeçtim ben herşeyden
Nefret eder oldum bir tek sözünden
Seni seviyordum be insafsız ben ta ezelden

Unutmam, unutamam, hasretimsin
Gönlümdeki aşkım, sevdam, gurbetimsin

Bu sana yazdığım son şiirim
Artık eskisi gibi ağlamayacağım
Artık eskisi gibi gülmeyeceğim
Her şeyim değişti bu son şiirde

Unutmam, unutamam, hasretimsin
Ömrümdeki aşkım, sevdam, gurbetimsin

Bu sana yazdığım son şiirim
Bitti artık, kalmadı isteğim hayata
Elimde olsa yine veririm herşeyi uğruna
Yüreğim kan ağlasa bile eğmem boynumu asla

Unutmam, unutamam, hasretimsin
Gönlümdeki aşkım, sevdam, gurbetimsin

Bu sana yazdığım son şiirim
Sonsuz bir boşluğa götürüyor beni rüzgarlar
Hiç olmadıkları kadar sıcaklar insanlar
Şimdi anlıyorum ki etrafımdakiler yürekten dostlar

Unutmam, unutamam, hasretimsin
Ömrümdeki aşkım, sevdam, gurbetimsin

Bu sana yazdığım son şiirim
Öğrendim sevdalım yalanmış aşklar
İnşallah bulursun dengini, dilerim mutluluklar
Gidiyorum çok uzaklara bu son şiirde

Unutmam, unutamam, hasretimsin
Gönlümdeki aşkım, sevdam, gurbetimsin

A R Üneş
 
Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

----Donuk Aşk----

Yine akşam oldu,
Yalnızlık omuzlarıma çivisini çaktı yine,
Uzaklık aynı gerçi,
Heryerdeyken olan uzaklığın pek değişmedi,
Yine akşam oldu orda olduğu gibi,
Görebiliyorum seni burdan da,
Aynısıydı ordayken de,
Uzaklıktan korkmuyorum belki de,
Orada da aynıydı uzaklık gerçi
Donuklaşmış oldu artık bu,
Bir o kadar da hüzünlü romanlar gibi,
Galiba ben baştan kaybetmişim,
Belki de ben baştan kazanmışım, insanlık kaybetmiş...

SEZAİ KARAKOÇ
 
Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

Vazgeçtim gülüm,
O içimi hep aynı tatta acıtan acının sırrına vakıf oldum çünkü,
Dişi dokunuşlar yasak tenime artık,
Sitemler adressiz ve ben hep yalnız
Öleceğim gibi...
Sana dair tek şey dualarım artık
Arabesk yakarışlarım sana doğru...
Düşçekal sevdiğim,
Cebirsel hesaplamalar yapmadan sevdiğim,
Düşünmeden sevdiğim,
Sevdiğim düşçekal...
Ben yoruldum,
Lazım değil bana sensiz düşler
Ki düş müdür onlar, bilemem...
Belki omuzumdan sıcaklığın gidince diner sızı,
Onca sinyalden sonra kabullenemedim beklediğim olmayışını,
Can çekişirken görmekten korkuyorum,
Dönüp seni, senin kaybettiğin yerde
Başkasının bulmasından korkuyorum,
Küskünlüğüm yok hiçbir zaman sana bilesin,
Çıkıp gelmesen de bir daha
Gönül odam hep boş, hep senin için
Ve seni yazmışım, seni kazımışım her köşesinde,
Her yokuşun bir inişi olurmuş bilemedim
Her açan ?gül?ün bir gün mutlaka solacağını bilemedim
Hayat ?tek hece?lik bir kandırmacaymış bilemedim
Bilemedim solmuş bir ?gül?ün adının olamayacağını,
Seni her gördüğümde, ben her gün yeniden öleceğim,
Sensizliği gururuma yediremiyorum artık bilesin
İşte bu yüzden günaydın diyemiyorum sabahları,
Kalemi kırılmış bir mahkumun çaresizliği benimkisi,
Sensizlikten gelen efkar olacak bir köşemde,
Ben şimdi çok uzaklardayım
Dönüp seni kaybettiğim yerde
 
Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

----İmlasız----

Ayağı kayan bir çocuk kadar,
Şaşkınım, bilemedim düz yolda yürümenin,
imlâsını......
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi

Sevgilisi değildim kadınlarımın
Bir papağan tüneğiydim belki
Ama birkaç sözcük öğrendiysem
Kadınlardan öğrendim, yine de
Bilemedim sevgilim diyebilmeyi

Büyülendim ama büyüyemedim
Aklım ermedi aynalara ve suya
Yüzümü gösterip kalbimi neden
Sakladıklarını öğrenemedim
Şaşkınım, cahilim ben bu dünyada

AHMET TELLİ
 
Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

Bir gökyüzü ki mavisi gecenin
İyi bakarsan maviyi
Öylesine bakarsan geceyi görürsün
Sonra adımlarsın caddeleri
Bilinçsiz yürürsün
Sotede bir duman tüter
İyi bakarsan garipleri
Öylesine bakarsan serserileri görürsün
Gece sabaha uzanınca
Bordoya çalar ufuklar
Üşürsün yürürsün elin cebinde
İnsanlarda yürür seninle
İyi bakarsan emekçileri
Öylesine bakarsan işçileri görürsün
Geçer gidersin koridorlardan
Gözün takılır
İyi bakarsan yorgun bir kalbi
Öylesine bakarsan öylesine birini görürsün
 
Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

Gelmedin

[size=10pt]Gelmedin, son hayal de yanıp kül oldu
Bu deruni kavgada kırılan gönül oldu
Şimdi menziller elem; yürek duman; sine çak
Devleri mahkum eden hayatım şimdi helâk

Gelmedin; yıldırımlar düştü hülyalarıma
Nasıl kıydın be zalim, masum rüyalarıma
Sana doğru her adım neden hep ölüm sunar
Seni her andığımda renk solar desen yanar

Hangi rüzgar böyle sabırla koşar ardından
Hangi el nakış nakış gergef dokur ardından
Susarsam anlatır mı seni göklere tarih?
Bensiz olur mu sabah, güler mi kara talih

Gelmedin koptu zincir parçalandı anılar
Sardı bütün ruhumu tükenmeyen ağrılar
Kalbimin pembe köşkü harab oldu gelmedin
Bahçesinde açan gül türab oldu Gelmedin

Bil ki kıyamet kopsa bu ateş sönmeyecek
Heyhât! Şair mehtaba bir daha dönmeyecek


Nurullah Genç
 
Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

Arkamdan esen rüzgar gelip geçer
Götürsün beni, Ya uzaklara
Yada yanında sevgi tarlasına
Bencil davranmayan hayat
Bugünde Siyah YA beyaz?
Bugünde saklısın gizemli ...
Gizlisin takvimde, Yılım kaç?
Uçur beni ya rüzgarla
Yada Azrailim OL Al canımla!
Arkamdan konuşma rüzgarın poyrazı
Uçur beni Ya rüzgarla
Yada Azrailim OL Al canımla!
 
Üst