Niye Şiir Olmasın!!!

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

DUVAR

Gençliğim çevrili
Atlayıp geçsem
Ne taş ne tarla
Kağıt mürekkep yıldız
Bir adım atsam

Düğün var karşıki evde
Aramızda duvar
Gece kolla beni
Rakının hatırı için
Gidip dönsem

Duvarın ötesinde
Kemik topluyor
Yeni açılmış iki çiçek
Güneşten önce düştü çöplüğe
Varıp koklasam

Yıkılır birgün gülerim
Kağıtlar eskir
Yazılar ses vermez
Yıldızlar düşer
Bir yel çıkar
Uçup giderim

Süreyya Berfe

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

GURBET

Ayışığı unuttu karları
Nerdeyse tipi çıkar

Yaralı bir keklik
Uçtu önümden
Bende kaldı kanadı

Süreyya Berfe

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

KALBİ KIRIK SÖZLER

Hayattan dargın, kalbi kırık sözlerle
İmdatsız imdatlarla haykırdım her dilde yalnızlığımı
Ama bir ses vermedi nankör sokaklar sesime
Oysa kanayan ruhumla süslemiştim bu şehrin yıkıntılarını
Eskimiş heybemde saklı ümitlerimle
Vurulup düşerken zalim yere, ben
Aşina bildiğim eller yoktu çaresizliğimde

Serhat parlak

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

HEPSİ O KADAR

Gidilir gelinir.
Belki sağsalim dönülür, hepsi o kadar.
Günler geceler çabuk geçer.
Çabuk geçmez şaşkın bir çocuğun hüznü
Vapurlar, arabalar, karlar çabuk geçer.
Ayrılık da özlem de herşey...
Herşey çabuk geçer
Ve birden gün ağarır.
Hepsi o kadar.
Gidilir herhalde gelinir.
Bütün gün denize bakmak kadar.
Belki ayvalar çürür.
Birşeyler kurur, atılır.
Nedir ki uzakta olmak
Ardahan'da boş duran bir ev
Hiçbir zaman suyu olmayacak bir kuyu
Unutulur, kalır. Hepsi o kadar.
O kadar anlayabilmek
O kadar acemi
O kadar toy
O kadar ilk
O kadar yeni
Ey uğursuz yolculuklar
Ey yıldızsız samanyolu
Bir daha hiç olmayacaksınız.
Çünkü yarım ve yaralı kalan
Bir akşam, yemin etmiyorum ama
En az günlerce, günlerce kanar.
Gidilir, gelinse de gidildiği gibi değildir.
Hepsi o kadar.

Süreyya Berfe

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

İSKELE BABASI

Nasıl başlayabilirim bu şiire
Sen geleceğin içinde gizliyken
Yavrum benim korkulu umudum
Baban sözüm ona bir şairken
Utanır bakamaz yüzüne

Bilmem eski günleri anar mısın
Rahat verir mi sana kanlı yıllar
Yavrum benim merak ettiğim
Ola ki vereceklerim az gelir sana
Bana ve anana boşver. Hayat var

Fazla yazamayacağım bağışla beni
Çekmeni istemediğim acılarla boğuşmam gerek
Yavrum benim çabuk büyü
Düşüncen bile hız katıyor kalbime
Parçalanmış hiçbir şey seninle sürmeyecek

Süreyya Berfe

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

KIŞ VE DOLUNAY ŞİİRLERİ

Küçük yerlerde
daha kendine özgü
kış sıkıntısı.
*
Bıraksam yükselecek Dolunay
hızla.
Bırak, kalsın biriksin tortusu
içime, hızla.
*
Karlı tellerdeki saksağanlardan başka
hiçbir yere uğramaz bu tren.
*
Kapattım ışığı.
Seviyorsam
kalbim ve dolunay
ışıtır odayı.
*
Buz gibi ortalık
saçaklardan sarkıyor soğuk.
Nasıl güzel bir şeymiş
şu yalnızlık

Süreyya Berfe

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

NEDİRCİK YAVRUSU

Nedir aydınlığı yaratan, günü güne benzeten
hayatı yaşanır kılan, insanı insan eden?

Nedir yarına inanmalar, inanmamalar
geçmişteki gül bahçesi, gelecekti diken?

Nedir azgınları, kaçkınları yola getiren
iyileştiren, yaşama gücü veren?

Nedir sevecenlik aşılayan, sıcaklık saçan
destek, dayanak, merdiven?

Süreyya Berfe

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

NÖBETÇİ

Dağ başından bir ışık geliyor
Yansıyor gözlerimden şehre
Bozkıra köy evlerine

Yorgun değilim seninle buluştum
Bir mendil sevinç yolladım sana askerden
Sevdamın nöbetini tuttum bütün gece

Süreyya Berfe

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

SEVGİLİ ARKADAŞIM

1.
Gözlerinin rengi gibi
Yüreğinin rengi gibi
Saçların da kendi renginde

Ama ben, ellerini gördüm önce
Toplayan, düzelten, onaran ellerini
Dokunduğuna soluk aldıran
Telâşlı, usta, sevecen ellerini

Geç anladım ve inandım
Her gün daha çok inanıyorum
Ellerin, güzel işlerin karıncası
Ellerin, ellerden bıkmış ellerime sığınak

2.
Yüzünün rengi gibi
Dudaklarının rengi gibi
Saçların da kendi renginde

Ama ben, özverini gördüm önce
İçinden çavlan gibi dökülen özverini
Hep koşan, yürümeyi bilmeyen
Hesapsız, gücendirmeyen, saydam özverini
Neye uzansa dirilten
Susan, hüzünlenen, sıcak özverini

Geç anladım ve inandım
Gün gün daha çok inanıyorum
Özverin, güzel işlerin arısı
Özverin, sözcüklerden yılmış kafama barınak

3.
Derinin rengi gibi
Sesinin rengi gibi
Saçların da kendi renginde

Ama ben, seni gördüm önce
Gülen, yaşayan, bilen seni
Körpe bir söğüt dalı gibi çırpınan
Durduğu yere can veren
Gönüllü, duyan, seven seni

Geç anladım ve inandım
Şimdi daha çok inanıyorum
Sen, hayatın ablası
Saf olan her şeyin mayası
Sen, eşyalardan usanmış kalbime dayanak

4.
Sevgili arkadaşım benim
Sana "sevgili arkadaşım" diyorum
Budur, bizim anladığımız sevdanın tanımı
İşte sana bir aşk şiiri
İçinde "sevgilim" sözcüğü geçmiyorsa
Suçun yarısı senin
Çünkü, ben de bize yaraşanların sözcüğünü değil
Kendisini seviyorum senin gibi

Süreyya Berfe

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

SON AYLARIN ŞİİRİ

Ben sevince yeryüzü arınır
Yüzüme vurur gölgesi
Yüreğim aşkla beslenen başaktır
Açılır
Soymak ister kabuğundan bedeni

Ben ağlayınca serçeler uçar
Dünya küçülür gözümde
Durur önümde bir hüzün serpintisi
Yayılır
Yıkmak ister acıdan kuleleri

Ben gidince öfkem ayaklanır
Dindiremez onu çocuklar bile
Köpürür taşar ama yalnız kalır
Morarır
Yalnızlığın verdiği sessizlikle



Süreyya Berfe

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

SORU

Nedir bu aşk
Bu öteki önceki
Olmayan sürüklenen örtülü
Parçaları mı bir göktaşının
Zakkum ağaçları mı
Girilmesi yasak bir bahçedeki

Süreyya Berfe

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

SUSUZ

İlkin onlar sezer sarı bulutu
Göğün kuru çeşmesini anlar
Doğulular
Sabahçılar

Keserler yolumu
- Neden kalkmaz bu kalın yorgan
Ölü toprağı mıdır gece
Tarla susuz bir yalak mı

Söylerim
- Karanlık uzun
Sızar ağzından su kurtları

Süreyya Berfe

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

ŞİİR

Gözlerin
yükü ağır iki kırlangıç
Bana doğru kalbime doğru
uçan uçan iki kırlangıç
Kimi zaman değip geçen
kimi zaman çarpıp kalan

Süreyya Berfe

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

ŞİİR

Nemli kumlarda keyifle gezen böcek
Yuvana dön
Donanma geçiyor
Sular yükselecek

Süreyya Berfe

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

ŞİİR ÇALIŞMALARI

20.
Olduğum yerden başlasam yaşamaya;
olduğumu sandığım yerden.


22.
Her geçen yıl eşyasızlığa alıştırıyor
eşyasızlığı bana.
Soğuyoruz günümüzün gözdelerinden
ısınıyoruz yalına, yalınlığa.


23.
Sordum yeni doğmuş bir bebeğe:
-Boş zamanlarını nasıl değerlendiriyorsun?
-Annemin sütünü düşleyerek.

Bir mezarlıktan geçerken sordum ölülere:
-Affedersiniz. Boş zamanlarınızı nasıl
değerlendirirsiniz?
-"Gelecek"leri düşünerek.

Süreyya Berfe

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

TERAZİ

Değişmeye başladı
Çayın yanında unuttuğun bakışların.
Biliyor musun kaç gün kaldın orada?
Bir yanda ölümler, bir yanda sen.
Hanginiz uzak, hanginiz yakın?

Süreyya Berfe

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

TERSİNE MÜSLÜMAN

Bulanık bir sabah
Güneş çoktan doğmuş ama parlamıyor
Metropolümüzün dışına - varsa - yürüyorum
Yanımdan arabalı, çoluklu çocuklu aileler geçiyor
İmanına kadar dolu trenler, vapurlar, minibüsler geçiyor

Herkes o yana gidiyor
Ben eve dönüyorum

Süreyya Berfe

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

UÇURUM, SU, KIRLANGIÇ

Alnın bir uçurum
önce gözlerimin
sonra dudaklarımın düştüğü
ve her seferinde
saçlarına takılıp kaldığı bir uçurum

Serin bir su alnının kokusu
Bu çok sıcak şehirde
birdenbire önüne çıkan
yenileyen dirilten
serin bir su

Gözlerin
yükü ağır iki kırlangıç
Bana doğru kalbime doğru
uçan uçan iki kırlangıç
Kimi zaman değip geçen
kimi zaman çarpıp kalan
karanlık şeylerden aydınlıklar taşıyan
sevinçle kederi
aşkla çileyi
bugünle yarını yansıtan
iki kırlangıç

Süreyya Berfe

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

UZAKTAN

İkimizin olduğu ahşap bir ev
nasıl gizlenmiş ağaçların içine
akşama dönmüş yüzünü
ne bize bakıyor, ne denize

Andırıyor gelecek günlerin uzaklığını
merakla bekliyor güzü
ılık yaz gecelerini bırakmış geride
yaşlı bir emekli geçiyor aklından
olmazsa hayalleri karışık bir sevgili

Rahat mı bakımlı mı kimsesiz mi
umurunda değil
yaslanmış karşı tepeye
masallardaki gibi
puslu bulanık gri

Süreyya Berfe

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

YANGIN YILI

Öldürmüşler babamı
Yangın yılında

Dokunmadı kimseye
Yelim yağmurum

Yıllarca uyudum
Kara dağlarda

Ağaç mavzer yine
Ot kurşun bugün

Yeryüzü zulüm
Gökyüzü işkence

Yürüdüler mavzerler
Kan döktüler önümde

Yüreğime erik kurusu
Bastım uyudum

Süreyya Berfe