Niye Şiir Olmasın!!!

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

AĞALAR GURBETTEN GELDİM

Ağalar gurbetten geldim
Geldim ki nazanım gitmiş
Sılam bana hor göründü
Salınıp gezenim gitmiş

İçmişim ezel şarabı
Yine kavuştur yarabbi
Destinde aşkın kitabı
Okuyup yazanım gitmiş

Hasret içtim elde bade
Oldu efganım ziyade
Ördek uçtu kaldı ada
Göllerde yüzenim gitmiş

Bir dahi saz almam ele
Mailim ben tatlı dile
Top zülfünü ince bele
Tarayıp düzenim gitmiş

Bir dahi içmeyem bade
Kuzum seni vermem yade
Süt beyaz üstüne sade
Giyinip tozanım gitmiş

İstemem bahçeyi bağı
İçirdiler bana ağı
Beyaz fese penbe bağı
Bağlayıp gezenim gitmiş

Bu dünya böyle kalırsa
Küffardan öç alınırsa
Va'de gelüben ölürsem
Mezarım kazanım gitmiş

Dün gece gördüm düşümde
Civan duruyor karşımda
Tarihim mezar taşımda
Okuyup yazanım gitmiş

Emrah eder nedir bela
Baba düştüm gurbet ele
Yine saz alayım ele
Eyvah ki nazanım gitmiş


(Emrah der ki hele hele
Baba kalk gidelim yola
Bir daha saz almam ele
Sazımı düzenim gitmiş)

Ercişli Emrah

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

BİR YİĞİT GURBETE ÇIKSA

Bir iğit gurbete çıksa
Gör başına neler gelir
Sılası fikrine düşer
Yaş gözüne dolar gelir

Kalemnen çekilmiş kaşlar
Gözümden akıttım yaşlar
Yuvasın terk eden kuşlar
Yuvam diyer döner gelir

Emrah diyer servi boyun
Hürü melem midir soyun
Sürüden ayrılan koyun
Kuzum diyer meler gelir

Ercişli Emrah

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

TUTAM YAR ELİNDEN TUTAM

Tutam yar elinden tutam
Çıkam dağlara dağlara
Olam bir yareli bülbül
İnem bağlara bağlara

Birin bilir binin bilmez
Bu dünya kimseye kalmaz
Yar ismini desem gelmez
Düşer dillere dillere

Emrah der ki bu günümdür
Arşa çıkan tütünümdür
Yare gidecek günümdür
Düşsem yollara yollara

Ercişli Emrah

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

SEHERDE UĞRADIM BEN BİR GÜZELE

Seherde uğradım ben bir güzele
Dedim sarhoş musun söyledi yoh yoh
Ağ elleri boğum boğum kınalı
Dedim bayram mıdır söyledi yoh yoh

Dedim ala nedir dedi gözümdür
Dedim şeker nedir dedi sözümdür
Dedim alma nedir dedi üzümdür
Dedim öpeyim mi söyledi yoh yoh

Dedim inci nedir dedi dişimdir
Dedim kalem nedir dedi kaşımdır
Dedim onbeş nedir dedi yaşımdır
Dedim daha var mı söyledi yoh yoh

Dedim ölüm nedir dedi aynımda
Dedim zulum nedir dedi boynumda
Dedim turunç nedir dedi koynumda
Dedim ver ağzıma söyledi yoh yoh

Dedim sırma nedir dedi telimdir
Dedim ince nedir dedi belimdir
Dedim Emrah nedir dedi kulumdur
Dedim satar mısan söyledi yoh yoh

Ercişli Emrah

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

SANI

hiç değişmedi san
sen öyle
dıştan
gir içeri - göz göz olmuş-

ama yerinmez -çünkü kendi yerinde-
ayrıca neden değişsin konum
söyle
yaşanırken hep ortak duyum

eğri bir çizgi dudak -acı gülümseyiş-
her zaman vardı
yanıltan

hiçdeğişmedisansenöyledıştan

Eray Canberk

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

İÇTEN İÇE

sevdam seni durmadan
can evinde yeşertir
çiçekçe ve çocukça
sıralı sırasız ikide bir

nice yıkım nice ılgar
geçer iz bırakarak
nice geç kalmış bahar
acımıza eklenir

çocukları da alan
ölüm sıra beklemez
yara üstten kapanır
sızı içerden dinmez

ölüm yıkım ve sevda
yaşamakla başa baş
başlangıç belli belirsiz
bitim belirli nokta

Eray Canberk

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

DEĞİŞİP YOK OLAN BİR KENTİ

bu kent büyük bir ihaneti gizliyor
sabahlara dek inlemesinden belli
seni nasıl uzak kentlere götürsem
nasıl uyutsam nasıl dinlendirsem
bu kent gizliyor büyük bir ihaneti

bu kent küçücük adamları büyütüyor utanmadan
ışıl ışıl yanan lâmbaları
pişman gözleridir pişman gözleridir pişman
bir ölüyü suçlamak kadar anlamsız
üstüme üstüme geliyor hiçbir şey
anlatmadan anlatmadan anlatmadan

ben nasıl yanılmışım bilmiyorum bilmiyor
ne çok anlatamadığımı gizlemekle
umarsız iniyor umarsız akşam iniyor
bir çiçek bırakıyorum gecenin başladığı yere

Eray Canberk

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

AYRILIK TÜRKÜLERİ

doğduğum yerden kopup
doyduğum yere vardım
her şeyimi unutup
yarama tütün sardım

selam benden eşe dosta
karım yorgun oğlum hasta

sızlayarak kapandı
görünürdeki yara
gurbet yeni dert açtı
acı kattı acıma

turna değil yardan haber getiren
heves değil beni sizden ayıran

hemşeriyiz belki de
özlemimiz de yanı
gelmişiz yaban ele
alın teri kolay mı

beyaz mendil sıla gibi koynumda
işsizliğin zalim ipi boynumda

Eray Canberk

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

AKLIMDASIN

Aklımdasın
Şimdi, şu an elimin altında
Yeşili terlemiş
Bir tabak erik
Bir bardak serin su yanında

Aklımdasın
Saksıdaki toprağımda
Yaprağında sardunyanın
Dalgalandır dalgalandır rüzgarım
Olur a ansızın alabora

Anımsayamadığım bir sözcük
Yüzünle birlikte gelen
Ama tedirgin, ama yitimsiz
Devingen
Soluk bir fotoğrafta
Zamanı geri çeken

Aklımdasın

Ece Arabul Günel

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

ANI

Kırıktı sertti saçları
Bakışları acı yeşil..

Ece Arabul Günel

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

ARDINDAN

Çok girişli çıkışlı verdiler vizeni.
Gidip gidip gelecekmişsin.
Gurbet soğuk bir terle yerleşecekmiş.
O yüzden ıslanmadı kaldırımlar.
Kimse telaşa vermedi.
Kimse yadırgamadı her gidişinde
Ağırlaşan valizini..

Seni daha çok özlesem
Takılır mı yelkovan?
Zamanı geri çeker mi?
Bir anne kırılgan olabilir mi?
Oğlum gelincik yaprağı,
İncecik tutunur yaşama.

Elimi çeksem, şaşkın bir telaş.
Bir anne korkabilir mi?

Ece Arabul Günel

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

ATEŞLE PİŞİRDİM

Ateşle pişirdim tuğlalarımı
Sımsıkı ördüm çepeçevre

Uzun yeleli terinde bahar kokusu
Bir at getirdi közümü

İpek bir mendil gibi savruldum
Sönüverdim daha varamadan aleve

Kimse farketmedi
Derinliğinde kayboldum

Ece Arabul Günel

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

AZAD ET

Bu ben değilim sevdiceğim
Yansımanı yaşıyorum
Kendini sevmek gibi vurgunluğun
Artık anlamıyorsun da
Yanlızlığın da ondan
Azad et beni, azad et kendini
Gidişim ceza değildi
Suda zaman kırıldı
Bedeli ödenmiş sevgiler
Eksildi.

Ece Arabul Günel

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

BAHAR

Bahara karşı durmuşum
Baştan ayağa çavlan
Baştan aşağı köpüklü su

Bahardır karıştı hava
Ya bir yaprak ya bir kuşum

Puslu bir orman çağrısı
Gelmesen olmaz
Gelsen
Uçurum olmuşum..

Ece Arabul Günel

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

BEN SANA SARHOŞUM

Ben sana sarhoşum
Gecenin ışığında
Belki bir bekçinin iç ürperten yalnız ıslığı
Belki solukları bir bebeğin
Uğultusu kulağımda

Ben bu gece sana sarhoşum
İstanbul?da da sarhoşum
New York?da da sarhoşum
Ben neredeysem oradayım
Sen olsaydın yanımda olacağından
Ben başka yerde sarhoşum

Uyuştu dudaklarım
Ellerim yine ellerim
Büyüyor
Ben ne zamandır buradayım
Gözlerimle bir böceği izliyorum
Bulanık düştüm düşeceğim
Gelmesin istiyorum

Biz niye savaştık
Kiminle kimin için duruşmalarda
Tahta niye ıslandı avuçlarımızda
Dimdik bakarken yargılayana
Şaşkın ve utangaç ve isyankar olanlara
Ve kızgın en çok kızgın
Ve koca bir aptallık
Umarsızlığım
Budur acıya seyirci kalmak
Gücümdür
Oysa oğullarımı emzirirken hiç ağlamadım

Gemiler uzaklaştı
Rıhtımı terk etmeyen birkaç kişi
Güvensiz, kaçamak
Durdukça tedirgin..
İleri geri koşuyoruz.
Durursak belki düşeriz.
Belki birbirimize bakar soru sorarız
Sorularımızdan karşılıklı kaçarız
Hatalarımızın hata olduğunu ne zaman anlarız..

Savaş bittikten sonra askerler nasıl dağılırlar
Yoksa çöker bir sigara mı yakarlar
Gidemezler evlerine
Kan tarlasında oturup
Birbirlerine bakarlar
Tanıktırlar, tutsaktırlar..
Ayrılamazlar kendilerinden
Kendileri gibi olanlardan
Uzaklaşamazlar var olmaktan..

Dümdüz alıp başımızı gidemezdik
Dünyanın düz olduğuna inansaydık
Savaş alanının sınırları nasıl aşılır
Ölüme alışmış insan
Ölümden sonra cinayet

Ben sana sarhoşum
Ağulu bir akşam
Soluğunda bir bebeğin
Kirpiklerinde acının
Tek damla gözyaşı bu gece..
Yine gitme.

Ece Arabul Günel

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

BENİM DERİNLİĞİM

Yağmur kokusu düşlerim
Yapraklarım çil döküyor
Nerede sanki ilk gençliğim
Çapamı saldım
Bir bardak su derinliğim

Ece Arabul Günel

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

BIRAKIYORUM

Yalnız bakışla yetinince,
Tutamıyorum içimi,
Bırakıyorum sızlasın..

Ece Arabul Günel

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

BOŞLUĞUN GİBİ

Tüm toyluğumla
Ölmeyi bilmediğime göre
Gelemezdim sana
Bir Mısırlı emeğini damlattı
Avcundaki tanrıların altınına
Beyaz mermer çoktandır önümde
Adak olsam süt kesiği
Güneş kızıla kesse
Böyle biçimlemezdi beni
Boşluğun gibi..

Ece Arabul Günel

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

CANIM

Canım..
Bu kez bana bakmasan da olur
Stekato bir sevinç
Seninle olmak..

Ece Arabul Günel

 

[onurcan]

Ynt: Niye Şiir Olmasın!!!

DEVİNİM

Nasıl devinimdir bu
Bir sürgün bir ışık dalgasında
Kabuk değiştirmesi ağacın
Nerden başlar, neyle tükenir sevda
Öyle bir ses yüreğimde dağılan

Kapıyı her açışımda
Karşımda bekleyen boşluk
Senin kadar yakın geliyor bana

Bedenim bir çırpınış
Güneş içmiş incir sıcağında
İri yaprakları gölgesi yokluğunun
Özlem kurtarır bizi
Özlem umudun yakarışında

Ece Arabul Günel