Kdlay gelsin herkese.. Bulutlu Samsundan selamlar..
Maliyeciler
- Konbuyu başlatan yuceli
- Başlangıç tarihi
Aleykümselam
Sayın samsunmaliye,
Parası olan var olmayan var illaki herkesin parası olacak diye bir kavramda yok belki kişilerin gerçekten eline son gün para geçiyor ve o gün ödüyor bu nedenle bu yorumlarınızı yazmadan önce lütfen bir düşünün ondan sonra cevap yazın olaya kendi tarafınızdan bakmayın para sizin cebinizden çıkmadığı için karşıdaki kişinin ne zaman parası olup olmayacağını bilemezsiniz.
Son güne bırakıp vergi borcu ödeyen hakkıyla tüm mükellefleri tebrik ediyorum sonuçta hazineye ödemeyi yapıyorlarmı yapıyorlar vergi borcunu ödüyorlarmı ödüyor yılda iki kez ödenen bu vergi için bırakın sizde her iki vergi dönemlerinde son iki günleri sayarsak toplam 4 günü 365 gün içerisinde yoğun geçiriniz.
Ben çok gördüm mesai saati içerisinde veznenin başında kuyruk olup işini bırakıp çay içmeye giden. O nedenle en son cümlelerinizi yazarken bir kez daha şapkanızı masa üzerine çıkarıp bir düşünün.
İyi Günler.
Günaydın arkadaşlar iyi çalışmalar ................
Çocuğun Yaşamında Kent, Kent Yaşamında Çocuk
Yaşamak telaşı içerisinde çoğu zaman farkına bile varmıyoruz bizi çevreleyen uyaranların ve hergün biraz daha artan stres faktörlerinin.
Uyaranlar: Reklamlar Alışveriş merkezleri ; Bilgisayar, cep telefonu vs. kaynaklı iletişim ağları Alışveriş merkezleri ; VCD, DVD, home cinema Alışveriş merkezleri ...
Stres Faktörleri: Trafik, hava kirliliği, gittikçe artan betonlaşma...
Kendimizi nasıl etkilediğini çoğu zaman gözden kaçırırken çocuklarımızı nasıl etkilediğini de kaçırabiliyoruz. Az önce saydığımız etkenler bizi dönüp dolanıp alışveriş merkezlerine yani tüketmeye götürüyor ve tabi çocuklarımızı da. İstediğimiz herşeye erişmemiz mümkün bu merkezlerde. Gıdadan giyime, kitaba, elektronik cihazlara, bijuterilere, sinemaya, tiyatroya varana kadar herşey var. Böyle bakınca oldukça cazip görünüyor. Ancak tüm bunların tek bir mekanda bulunmasının verdiği bir mesaj var: Tüketin, neye ihtiyacınız varsa bizde var; alışveriş mi mağazalarımız var, karnınız mı acıktı fast food emrinizde, biraz eğlence- tiyatro/sinema, biraz kültür- kitapçı. Çocuklarınızla dolaşmak zor mu oluyor, onun da çözümü bizde. Siz keyfinize bakın, onlara biz bakarız. Yeter ki tüm vaktinizi burada geçirin, tüketin, para harcayın.
Böylece boş zaman tabir edilen anlarımızı sürekli tüketerek ve gezintiye çıkmak tabir edilen anlarımızı saatlerce kapalı mekanlarda kalarak geçirmeye başlıyoruz. Gündelik kent yaşamının bizlere yüklediği stresten kapalı, havasız mekanlarda para harcayarak kurtulmaya çalışıyoruz. Çocuklarımızla başbaşa kaldığımız anları bu kapalı mekanlara ayırıp, adına paylaşmak diyoruz. Peki ama neler öğreniyor çocuklarımız bu mekanlarda. Daha doğrusu neler öğretiyor bu mekanlar çocuklarımıza; tüketmek. İstediği herşeye sahip olabileceği düşüncesinde olan çocuklarımız gördükleri herşeyi almak istiyorlar. Gerekli ve gereksiz, ihtiyaç olunan veya olunmayan mefhumu henüz tam yerleşmemiş çocuklarımız başlıyorlar herşeyi istemeye, onu da alalım, bunu da demeye. Çok da yüklenmemek gerek onlara. Çünkü bizlerden de bunu görüyorlar.
Açık mekanlarda bir kelebeğin ardı sıra koşarak, salıncakta yükseğe daha yükseğe uçarak, uçurtmayı olabildiğince yukarıya çıkararak, atlıkarıncaya binerek, türlü çeşit ağacın, bitkinin ve hayvanın isimlerini öğrenerek geçirecekleri zamanları kapalı alışveriş merkezlerinin tüketim çılgınlığına sıkışarak yaşıyorlar.
Yazımı Mimar Akın Atauzun çocuk ve kente dair, kendi bakışıyla söylediği bir kaç cümleyle bitirmek istiyorum.
........Eve geliyorlar. Televizyona bakıyorlar, ağaç ya da hayvan görüntüsü izliyorlar. Halı sahaya gidiyorlar. Hafta sonunda bir sinemaya gidiyorlar. Kavga/şiddet ve patlamalar arasında savaşan düşmanlar görüyorlar. Birbirlerine bakıyorlar. Ne giydiklerine, ne yediklerine, hangi kokuları kullandıklarına... Birbirlerine telefon ediyorlar. Mesaj gönderiyorlar. Evlerine gelip televizyonda bir acıklı insan gerçeğini izliyorlar. Eve gelip müzik dinliyorlar. Bilgisayarda konuşuyorlar, internette geziniyorlar, disk, disket alışverişinde bulunuyorlar. Süpermarkete gidiyorlar, teneke kutular, naylon torbalar, petler içinde yiyecekler görüyorlar. Sonra eve, evlerinin olduğu güvenlikli siteye, toplukonutlara geliyorlar.
Üzerlerine pek yağmur yağmıyor. Kapalı okul, kapalı ev, kapalı alışveriş merkezi, kapalı klüp, kapalı spor salonu.... Kapalı devre yaşıyorlar. Giderek kentler daha fazla çocuksuz oluyor. Onlar için kent, kapalı mekanların, otomobillerin, servis araçlarının penceresinden görülen, kalabalık ve gürültülü, endişe verici bir bilinmezlik.
........Kent artık hiçbir çocuk için özgürlüklerin mekanı değil. Keşfin, öğrenmenin, ilişkinin ve arkadaşlığın mekanı değil. Kent, oyunların bir parçası değil. Kent bir oyuncak değil artık hiçbir çocuk için.
Çocuklar kenti, çocukluklarının bir parçası olarak kenti giderek kaybediyorlar. Kentler de çocukları .................
Yaşamak telaşı içerisinde çoğu zaman farkına bile varmıyoruz bizi çevreleyen uyaranların ve hergün biraz daha artan stres faktörlerinin.
Uyaranlar: Reklamlar Alışveriş merkezleri ; Bilgisayar, cep telefonu vs. kaynaklı iletişim ağları Alışveriş merkezleri ; VCD, DVD, home cinema Alışveriş merkezleri ...
Stres Faktörleri: Trafik, hava kirliliği, gittikçe artan betonlaşma...
Kendimizi nasıl etkilediğini çoğu zaman gözden kaçırırken çocuklarımızı nasıl etkilediğini de kaçırabiliyoruz. Az önce saydığımız etkenler bizi dönüp dolanıp alışveriş merkezlerine yani tüketmeye götürüyor ve tabi çocuklarımızı da. İstediğimiz herşeye erişmemiz mümkün bu merkezlerde. Gıdadan giyime, kitaba, elektronik cihazlara, bijuterilere, sinemaya, tiyatroya varana kadar herşey var. Böyle bakınca oldukça cazip görünüyor. Ancak tüm bunların tek bir mekanda bulunmasının verdiği bir mesaj var: Tüketin, neye ihtiyacınız varsa bizde var; alışveriş mi mağazalarımız var, karnınız mı acıktı fast food emrinizde, biraz eğlence- tiyatro/sinema, biraz kültür- kitapçı. Çocuklarınızla dolaşmak zor mu oluyor, onun da çözümü bizde. Siz keyfinize bakın, onlara biz bakarız. Yeter ki tüm vaktinizi burada geçirin, tüketin, para harcayın.
Böylece boş zaman tabir edilen anlarımızı sürekli tüketerek ve gezintiye çıkmak tabir edilen anlarımızı saatlerce kapalı mekanlarda kalarak geçirmeye başlıyoruz. Gündelik kent yaşamının bizlere yüklediği stresten kapalı, havasız mekanlarda para harcayarak kurtulmaya çalışıyoruz. Çocuklarımızla başbaşa kaldığımız anları bu kapalı mekanlara ayırıp, adına paylaşmak diyoruz. Peki ama neler öğreniyor çocuklarımız bu mekanlarda. Daha doğrusu neler öğretiyor bu mekanlar çocuklarımıza; tüketmek. İstediği herşeye sahip olabileceği düşüncesinde olan çocuklarımız gördükleri herşeyi almak istiyorlar. Gerekli ve gereksiz, ihtiyaç olunan veya olunmayan mefhumu henüz tam yerleşmemiş çocuklarımız başlıyorlar herşeyi istemeye, onu da alalım, bunu da demeye. Çok da yüklenmemek gerek onlara. Çünkü bizlerden de bunu görüyorlar.
Açık mekanlarda bir kelebeğin ardı sıra koşarak, salıncakta yükseğe daha yükseğe uçarak, uçurtmayı olabildiğince yukarıya çıkararak, atlıkarıncaya binerek, türlü çeşit ağacın, bitkinin ve hayvanın isimlerini öğrenerek geçirecekleri zamanları kapalı alışveriş merkezlerinin tüketim çılgınlığına sıkışarak yaşıyorlar.
Yazımı Mimar Akın Atauzun çocuk ve kente dair, kendi bakışıyla söylediği bir kaç cümleyle bitirmek istiyorum.
........Eve geliyorlar. Televizyona bakıyorlar, ağaç ya da hayvan görüntüsü izliyorlar. Halı sahaya gidiyorlar. Hafta sonunda bir sinemaya gidiyorlar. Kavga/şiddet ve patlamalar arasında savaşan düşmanlar görüyorlar. Birbirlerine bakıyorlar. Ne giydiklerine, ne yediklerine, hangi kokuları kullandıklarına... Birbirlerine telefon ediyorlar. Mesaj gönderiyorlar. Evlerine gelip televizyonda bir acıklı insan gerçeğini izliyorlar. Eve gelip müzik dinliyorlar. Bilgisayarda konuşuyorlar, internette geziniyorlar, disk, disket alışverişinde bulunuyorlar. Süpermarkete gidiyorlar, teneke kutular, naylon torbalar, petler içinde yiyecekler görüyorlar. Sonra eve, evlerinin olduğu güvenlikli siteye, toplukonutlara geliyorlar.
Üzerlerine pek yağmur yağmıyor. Kapalı okul, kapalı ev, kapalı alışveriş merkezi, kapalı klüp, kapalı spor salonu.... Kapalı devre yaşıyorlar. Giderek kentler daha fazla çocuksuz oluyor. Onlar için kent, kapalı mekanların, otomobillerin, servis araçlarının penceresinden görülen, kalabalık ve gürültülü, endişe verici bir bilinmezlik.
........Kent artık hiçbir çocuk için özgürlüklerin mekanı değil. Keşfin, öğrenmenin, ilişkinin ve arkadaşlığın mekanı değil. Kent, oyunların bir parçası değil. Kent bir oyuncak değil artık hiçbir çocuk için.
Çocuklar kenti, çocukluklarının bir parçası olarak kenti giderek kaybediyorlar. Kentler de çocukları .................
arkadaşlar noterlikte çalışıyorum yanlış beyanname verdim düzeltme beyanı verdim maliyeden tahakkuk yazdırılması gerek maliyede çalışan arkadaş programı bilmiyor nasıl yapması lazım bilen varmı yazsın buraya yarın kendisine anlatayım çok acil lazım.
Ilk önce sürekli yükümlülükler beyanname kabul ması tahakkuk işlemleri düzeltme beyannamesi kaydetme menüsünden beyannameyi kaydedecek
Daha sonra normal tahakkuk kesmeden girip işlem türü 0023 tahakkuk türü 9003 girerek beyannameyi kesecek
Bu şekilde yaptımı bilmiyorum ama sonuç olarak beyan bilgilerini elle girdi fakat sistem tahakkuk yazıdırmaya izin vermedi ben sadece damga vergisi çıkan tahakkuku götürmüştüm diğer bilgileri o girdi tahakkuku yazıcıya gönderdi onay verilmedi sorun burda.
Dediğim kodları girerse verir
Ilk yapacağı ek beyanı kaydetmek
Parası olan var olmayan var eskiden beri kullanılan bir laftır . Düşünelim şimdi... herkesin mi son günde eline para geçecek ve kuyruk oluşturucak değil mi. Bir iki kişiye kimsenin zaten lafı yok ama kuyruğa geçip saatlerce beklemeye ne diyorsunuz. Parası olmayan biri bir anda tüm ödemeyi yapmak yerine taksit yapmayı tercih eder. bankalar herhangi komisyon almadan gecikme faizi işlemeden 3 ila 6 taksit yaparken acaba bu parası olmayan kimselerin bu yöntemi kullanmaması mantıklı geliyor mu size .. bunlar eskiden söylenirdi ama artık mantıklı gelmiyor. kişi kendisine en ekonomik yöntemi seçmesi mantıklı ve akılcadır.
Sırada bekleyenlere karşı neden bu denli tepkilisiniz. Alan memnun ödeyen memnun. İnterneti kullanan, bankadan ödeyini, kredi kartı ile ödeyen var. Haliyele sırada bekleyen de olacak.
Türkiyede milyon ehliyet, araç var. Veznelerinizde de milyon kişi olmuyor, olması gereken, olması gerektiği, olmak istediği yerde olanlar oluyor.
Türkiyede milyon ehliyet, araç var. Veznelerinizde de milyon kişi olmuyor, olması gereken, olması gerektiği, olmak istediği yerde olanlar oluyor.
Kimbilir, belkde parası olmayıp ancak son gün eline para geçip vezne önünde kuyruğa girip bütün gününü o kuyrukta bekleyerek öldürmek isteyen vatandaşların tamamı samsunda ikamet ediyorlardır ha ne dersiniz
Yada , millet sabahtan kuyruğa girip topluca fentezi yapıyor da olabilir. Veya atalarımızdan öyle görmüşüzdür ....
Sayın samsunmaliye,
Bu yorumunuz yine kendi düşünceniz ile kapalı bir yorumdur dünya düşüncesi ile bir bakın yani kendi dünyanızdan değil neden bu şekilde yazdığıma gelince,
Demişsiniz ''Parası olmayan biri bir anda tüm ödemeyi yapmak yerine taksit yapmayı tercih eder. bankalar herhangi komisyon almadan gecikme faizi işlemeden 3 ila 6 taksit yaparken acaba bu parası olmayan kimselerin bu yöntemi kullanmaması mantıklı geliyor mu size .. bunlar eskiden söylenirdi ama artık mantıklı gelmiyor. kişi kendisine en ekonomik yöntemi seçmesi mantıklı ve akılcadır.''
Kişilerin belki kredi kartı yok yada kredi kartı var internetten ödeme yapmayı bilmiyor yada kredi kartını kullanmak istemiyor yada bankaların bu kampanyaları yaptığını bilmiyor herşeyden ziyade herkesin hür iradesi isteyen kartla öder isteyen vezneden nakit öder sonuçta kişi seçimini kendisi yapar sizlerde memur olarak mesai saatine kadar dairede bulunduğunuza göre ve mesai saati haricinde tahsilat gerçekleştirmediğinize göre bu durumda sizin açınızdan da bir sıkıntı mevcut değil sonuçta bu mesai saatleri içerisinde sizin işiniz ve göreviniz.
Birde bu şekli ile bakınız.
İyi Günler.
