Yabancı ülkelerde inşaat ve onarma işleri yapan firmaların, çalıştırdıkları Türk vatandaşı işçilerine yapılan ücret ödemelerinin, ilgili firmaların yabancı ülkelerde elde ettikleri kazançlardan karşılanması ve bu ödemelerin bulunulan ülke mevzuatına göre gelir vergisi veya benzeri bir vergiye tabi tutulması halinde, Gelir Vergisi Kanununun 3 üncü maddesinin 2 numaralı bendinin parantez içi hükmü uyarınca Türkiye'de vergiye tabi tutulmaması gerekmektedir.
Ancak, sözü edilen işçilerin ücretlerinden, bulunulan ülkenin ilgili mevzuatına göre Türkiye'ye transferine imkan olmayan kısmının, firmalarda işçilerden borçlanılmak suretiyle alınması (işçilere döviz olarak borçlanılan miktarların Türkiye'ye transfer edilip edilmeyeceği konusunda kambiyo mevzuatı hükümleri saklıdır.) ve işçilere Türkiye'de Türk Lirası olarak ödenmesi halinde, bu ödemelerin yukarıda açıklanan şekilde faaliyetin yapıldığı yabancı ülkede gelir vergisi veya benzeri bir vergiye tabi tutulmuş olması ve firmanın Türkiye'deki kayıtlarında işçilere borç ödenmesi şeklinde gösterilmesi şartıyla Türkiye'de ücret ödemesi olarak vergiye tabi tutulmaması gerekir. Şu kadar ki, yabancı ülkelerde yapılan ücret ödemelerinin bulunulan yabancı ülke mevzuatına göre gelir vergisi veya benzeri bir vergiye tabi tutulmuş olduğunun bulunulan ülkedeki vergi dairelerinden veya vergi ile ilgili makamlardan alınacak ve Türk elçilik ve konsolosluklarınca tasdikli bir belge ile kanıtlanması gerekmektedir.
