İnşaat Sektöründe Sahte Belge Kullanımı (II)
İnşaat sektöründe sahte belge kullanımın yaygın olmasının bir takım maliyetlerin kayıtlarda ve beyanlarda gösterilememesinden kaynaklandığını, bunun en önemli sebeplerinden birinin ise mükellef olmayan kişilerden alınan işçilik hizmetleri olduğunu daha önceki yazımızda anlatmaya çalışmıştık.
Bu haftaki yazımızda ise, inşaat sektöründe maliyetlerin belgelendirilememesi hususunun bir diğer önemli nedeni olan ?mükellef olan kişi veya kurumlardan alınan işçilik hizmetleri karşılığında belge alınamaması? konusuna değineceğiz.
Satıcı mükelleften yapılan alımlar karşılığında belge alınamaması veya belgenin alınan hizmetin gerçek tutarını kapsamaması sorunu, sadece inşaat sektöründe değil ticari hayatın hemen hemen tüm kollarında karşımıza çıkan bir durumdur.
Kısaca belgesiz hizmet satın alınması olarak adlandırılan bu durumun en kötü yönü, üretim yapan mükelleflerin hesaplarında randıman dengesizliği yaratmasıdır. Başka bir ifade ile mükellefler satış maliyetlerini kayıtlarında olması gerektiği gibi gösteremediklerinden satış karlılıkları (gerçek karlılıklarından) yüksek görülmektedir.
İşte reel olmayan bir karlılık rakamı sonucu ortaya çıkan vergi yükünü ağır hisseden bazı mükellefler, ya satış tutarlarını gizleme ya da sahte belge kullanma yoluna gitmekte ve böylece randıman dengesizliğini gidermeye çalışmaktadırlar. Ancak her iki yöntemin de tespiti kolay ve sonuçları ağırdır. Şöyle ki:
1-) İşçilik giderlerini belgelendiremediği için satış tutarlarını gizleme yolunu tercih eden mükelleflere, yaptıkları işin bir hizmet olduğu hususunun hatırlatılması gerekir. Çünkü işin bir hizmet olması bazı karineleri beraberinde getirecektir.
Binanın inşa edilebilmesi için mutlaka işçilik hizmeti kullanılmalıdır. Bunun aksini kanıtlamak imkansızdır. Eğer işçilik hizmeti mükellef tarafından istihdam edilen ücretliler tarafından yapılıyorsa, işin büyüklüğü oranında çalıştırılan işçiler için gerekli bildirim ve beyanların tam olması beklenir.(SSK bildirimleri, Muhtasar Beyanları)
Eğer mükellef bünyesinde iş ile orantılı ücretli bulunmuyorsa, işçilik hizmeti satın alınmıştır ve mutlak suretle buna ilişkin hizmet belgesi bulunmalıdır. İşte kayıtlarda bulunamayan işçilik faturaları 3065 Sayılı KDV Kanununun 9/2?nci maddesi gereği KDV sorumluluğunu gerektirir. Bunun yanında randıman dengesizliği nedeniyle düşük düzenlenen satış faturaları, gizlenen hasılatın cezalı tarhiyatı sonucunu da doğuracaktır.
2-) Gerçek satıcıdan belge temin edemeyen veya düşük tutarlı belge alabilen ve bu nedenle ortaya çıkan randıman dengesizliğini sahte belge kullanarak bertaraf etmeye çalışan mükellefleri bekleyen sonuçlar ise çok daha ağırdır.
Bu konuda vergi incelemesine alınan çoğu mükellefin, kesilen cezalar ve gecikme faizi nedeniyle işletme sermayeleri yok olmakta, dahası, sermayeleri dışında haciz yoluyla tüm malvarlıklarına el konulmaktadır. Yaşanan bu maddi sıkıntı yanında, hapis cezası ile sabıkalı durumuna düşen mükelleflerin ticari itibarları ve aile hayatlarında da büyük olumsuzluklar ortaya çıkmaktadır.
Özellikle aylık olarak alınmaya başlayan Ba-Bs formları ve mükelleflerin beyanları üzerinde sahte belge kullanımının tespitinin çok kolaylaştığını söylemek mümkündür. Bu nedenle mükelleflerin sahte belge kullanmadan önce, tüm birikim ve itibarlarını nasıl bir tehlikeye attıklarını iyi düşünmeleri gerekmektedir.
Sahte belge kullanılarak kaybedilecek malvarlığı ve itibar, sahte belgeye bulaşılmadığında katlanılacak vergi yüküne tercih edilebilir mi?
Osman F. ÇANAKKALE
Vergi Denetmeni
İnşaat sektöründe sahte belge kullanımın yaygın olmasının bir takım maliyetlerin kayıtlarda ve beyanlarda gösterilememesinden kaynaklandığını, bunun en önemli sebeplerinden birinin ise mükellef olmayan kişilerden alınan işçilik hizmetleri olduğunu daha önceki yazımızda anlatmaya çalışmıştık.
Bu haftaki yazımızda ise, inşaat sektöründe maliyetlerin belgelendirilememesi hususunun bir diğer önemli nedeni olan ?mükellef olan kişi veya kurumlardan alınan işçilik hizmetleri karşılığında belge alınamaması? konusuna değineceğiz.
Satıcı mükelleften yapılan alımlar karşılığında belge alınamaması veya belgenin alınan hizmetin gerçek tutarını kapsamaması sorunu, sadece inşaat sektöründe değil ticari hayatın hemen hemen tüm kollarında karşımıza çıkan bir durumdur.
Kısaca belgesiz hizmet satın alınması olarak adlandırılan bu durumun en kötü yönü, üretim yapan mükelleflerin hesaplarında randıman dengesizliği yaratmasıdır. Başka bir ifade ile mükellefler satış maliyetlerini kayıtlarında olması gerektiği gibi gösteremediklerinden satış karlılıkları (gerçek karlılıklarından) yüksek görülmektedir.
İşte reel olmayan bir karlılık rakamı sonucu ortaya çıkan vergi yükünü ağır hisseden bazı mükellefler, ya satış tutarlarını gizleme ya da sahte belge kullanma yoluna gitmekte ve böylece randıman dengesizliğini gidermeye çalışmaktadırlar. Ancak her iki yöntemin de tespiti kolay ve sonuçları ağırdır. Şöyle ki:
1-) İşçilik giderlerini belgelendiremediği için satış tutarlarını gizleme yolunu tercih eden mükelleflere, yaptıkları işin bir hizmet olduğu hususunun hatırlatılması gerekir. Çünkü işin bir hizmet olması bazı karineleri beraberinde getirecektir.
Binanın inşa edilebilmesi için mutlaka işçilik hizmeti kullanılmalıdır. Bunun aksini kanıtlamak imkansızdır. Eğer işçilik hizmeti mükellef tarafından istihdam edilen ücretliler tarafından yapılıyorsa, işin büyüklüğü oranında çalıştırılan işçiler için gerekli bildirim ve beyanların tam olması beklenir.(SSK bildirimleri, Muhtasar Beyanları)
Eğer mükellef bünyesinde iş ile orantılı ücretli bulunmuyorsa, işçilik hizmeti satın alınmıştır ve mutlak suretle buna ilişkin hizmet belgesi bulunmalıdır. İşte kayıtlarda bulunamayan işçilik faturaları 3065 Sayılı KDV Kanununun 9/2?nci maddesi gereği KDV sorumluluğunu gerektirir. Bunun yanında randıman dengesizliği nedeniyle düşük düzenlenen satış faturaları, gizlenen hasılatın cezalı tarhiyatı sonucunu da doğuracaktır.
2-) Gerçek satıcıdan belge temin edemeyen veya düşük tutarlı belge alabilen ve bu nedenle ortaya çıkan randıman dengesizliğini sahte belge kullanarak bertaraf etmeye çalışan mükellefleri bekleyen sonuçlar ise çok daha ağırdır.
Bu konuda vergi incelemesine alınan çoğu mükellefin, kesilen cezalar ve gecikme faizi nedeniyle işletme sermayeleri yok olmakta, dahası, sermayeleri dışında haciz yoluyla tüm malvarlıklarına el konulmaktadır. Yaşanan bu maddi sıkıntı yanında, hapis cezası ile sabıkalı durumuna düşen mükelleflerin ticari itibarları ve aile hayatlarında da büyük olumsuzluklar ortaya çıkmaktadır.
Özellikle aylık olarak alınmaya başlayan Ba-Bs formları ve mükelleflerin beyanları üzerinde sahte belge kullanımının tespitinin çok kolaylaştığını söylemek mümkündür. Bu nedenle mükelleflerin sahte belge kullanmadan önce, tüm birikim ve itibarlarını nasıl bir tehlikeye attıklarını iyi düşünmeleri gerekmektedir.
Sahte belge kullanılarak kaybedilecek malvarlığı ve itibar, sahte belgeye bulaşılmadığında katlanılacak vergi yüküne tercih edilebilir mi?
Osman F. ÇANAKKALE
Vergi Denetmeni
