Değerli stajyerler; Odanın kapısından girdiğim ilk günden beri yıllardır her kademede kavga dövüş zaman geçirdim. Odaların ve birliklerin bütçelerine bakın stajyerlerin paraları ile yaşıyorlar. Maaş alıyorlar, yiyip içiyorlar. Ben buna bir bedel demiyorum, hırsızlık, sömürü, soygun diyorum.
Pek çok mesleki yapılanma oldu bu düzene karşı. Ancak örümcek ağı gibi meslek örgütlerini ve meslektaşların beyinlerini sarmışlar. Yirmibeşyıldır kendilerine tezgah kurmuşlar ve bu tezgaha el sürdürmüyorlar.
Konuyu şuraya bağılıycam; stajyerlerin parasıyla aç gözlerini ve aç karınlarını doyurdukları halde sanki stajyerlere köpek gibi davranıyorlar. Odaya gidersin trip, bir fikir sunarsın sen ne anlarsın derler, derdin vardır kılını kıpırdatmazlar, tesmeri ararsın telefonu açmaz, açsa tersler, terslemese yuvarlak cevaplarla geçiştirir...
Biz bunların karşısında eğik, ezik kalmayalım. Ortalığı birbirine katalım. İnanın kavga ettiğim her mevkide oraya ikinci gittiğimde saygıda ve hizmette kusur etmiyorlar. Biliyorlar ki ben bir sorunum, onların tekerine çomak sokuyorum, aman bize bulaşmasın diyorlar...
Ne yani hakkınız yok mu? Arayın odanızı, sekretere aynen şunu söyleyin; Kızım bana başkanı bağla, acelem çabuk...