sn resul kurt'un bir yazısı
506 sayılı kanunun 37. maddesinde: hastalık sebebiyle geçici iş göremezliğe uğrayan sigortalılardan geçici iş göremezliğin başladığı tarihten önceki bir yıl içinde en az 120 gün hastalık sigortası primi ödemiş bulunan ve sigortalılık niteliği devam edenlere, geçici iş göremezliğin üçüncü gününden başlamak üzere, her gün için geçici iş göremezlik ödeneği verilmektedir. Yasa hükmü uyarınca sigortalılara, ilk iki gün için geçici iş göremezlik ödeneği verilmemektedir. Sosyal Sigortalar Kanunu'nun 89. maddesi gereğince, iş kazası, meslek hastalığı veya hastalık halinde verilecek geçici iş göremezlik ödeneği, sigortalının sağlık tesislerine yatırılmak yahut bakımı kurumca sağlanarak kaplıca veya içmelere gönderilmek yoluyla tedavi ettirildiği takdirde, 78 ve 88. maddeler gereğince hesaplanacak günlük kazancının yarısı, ayakta tedavi ettirildiğinde ise üçte ikisidir. Geçici iş göremezlik ödenekleri haftalık olarak ve işledikten sonra kurumca verilmektedir. Raporun ya Sağlık Bakanlığı sağlık tesisinden ya da anlaşmalı özel sağlık kurumlarından alınması halinde geçici iş göremezlik ödeneği verilmektedir. SSK ile anlaşma yapmamış özel kurumlardan alınan sağlık raporlarına geçici iş göremezlik ödeneği verilmez, ancak bu raporun sağlık bakanlığı hastanelerine onaylatılması halinde geçici iş göremezlik ödeneği verilir.
İşverenlerin ne istirahat süresinin ilk iki gün için, ne de tüm istirahat süresince ücret ödeme ve sigortalı bildirme yükümlülüğü bulunmamaktadır. Ancak, işveren dilerse sigortalıların istirahatli (raporlu) bulundukları sürede atıfet kabilinden (iyilik olsun diye) işçilere ücretlerini ödeyebilir. Bunda herhangi bir sakınca bulunmamaktadır. Sigortalıların istirahat süresince çalışmaları yasaklanmış olup, çalışmadan ücret almaları mümkündür.
Sosyal Sigortalar Kurumu'ndan geçici iş göremezlik ödeneği alan sigortalılara istirahatlı bulundukları devrede işverenlerce ödenen geçici iş göremezlik ödeneği ile o devredeki kazancı arasındaki fark ücretlerin veya bu devrede Sosyal Sigortalar Kurumu'nca ödenen geçici iş göremezlik ödeneği dikkate alınmadan ödenen tam ücretlerin tüzük, yönetmelik, toplu sözleşme gibi genel düzenleyici tasarruflara dayanarak veya işverence atıfet kabilinden ödenmiş olmasına bakılmaksızın 506 sayılı kanunun 77. maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında değerlendirilerek prime tabi tutulması ve istirahatli sigortalının SSK'ya bildirime devam edilmesi gerekmektedir. Bu fark ücretlerin prime esas asgari günlük kazancın altında kalması halinde 506 sayılı kanunun 78. maddesi gereğince prime esas asgari günlük kazanca tamamlanmak suretiyle iş kazaları ve meslek hastalıkları sigortası primi de dahil olmak üzere prime tabi tutulması ve bu primlerin ilişkin olduğu sürenin, aylık prim ve hizmet belgesinde gün sayısı olarak gösterilmesi gerekmektedir.
4857 sayılı İş Kanunu'nun 48. maddesindeki, "Hastalık nedeni ile çalışılmayan günlerde Sosyal Sigortalar Kurumu tarafından ödenen geçici iş göremezlik ödeneği aylık ücretli işçilerin ücretlerinden mahsup edilir" hükmünün bir zorunluluk olarak dikkate alındığı görülmektedir. Ancak, uygulamada farklı görüşler de olmakla birlikte, bu düzenleme, hastalık nedeni ile çalışılmayan günlerde Sosyal Sigortalar Kurumu tarafından ödenen geçici iş göremezlik ödeneğinin aylık ücretli işçilerin ücretlerinden mahsup edilebilmesi noktasında işverene bir takdir yetkisi vermektedir.
